|
Баляда Міхася Чарота
|
|
7.11.1896 – 29.10.1937
|
На турэмнай сьцяне ты прысягу рыфмуеш,
А прысяга твая не патрэбна нікому.
Табе хочацца жыць, і ты ў думках дадому
Зноў бяжыш і зямлі пад нагамі ня чуеш,
Той зямлі, на якой сёньня сьлёзы і гора,
На якой людзі ёсьць, што ўсё бачаць і чуюць,
І на вогнішчах босымі сёньня начуюць,
І на мове тутэйшае з Богам гавораць.
І ня хочацца верыць табе, што былое
Стала сном, у якім ты паэт пашанотны,
А цяпер, як Айчына твая, ты гаротны
І навокал усё не тваё, а чужое.
Нават гэта прысяга, якую рыфмуеш,
Не твая, бо ад страху яна, і ты верыш,
Што яна адамкне ўсе турэмныя дзьверы
І сябе, і сяброў ты ад сьмерці ўратуеш.
Толькі ты не ўратуеш нікога ў краіне,
У якой кожны міг нехта плача і гіне.
І цябе расстраляюць, і будзе прысяга
Напаўняцца, як сэнсам, крывёю і жахам...
27.X.2007.
|
|
